Harry Potter - De Volgende Generatie

Chanel

'Tao...' zei ik uiteindelijk. 'weet je dat niet meer..? Daarom zijn Tao en ik uit elkaar gegaan... Hij ging vreemd met Joyce' ik zuchtte diep en keek geërgerd naar Tao toen hij zo in zijn wereldje bleef zitten en gooide een kussen naar hem. Toen hij geraakt werd keek ik hem recht aan. 'Of kom gezellig doen, of ga weg' zei ik ten slotte. Ik keek weer naar Marcel die me een vraag vroeg. 'Uhmm aardig veel , mijn vader is er wetenschapper in dat weet je'

Marcel
'Huh, nee. Hoe dan? Ik weet wel dat Tao soms uit ging of iets in die mensen wereld maar ik durfte nooit mee omdat ik toch niets kon zien. Eeeeeh.... Vandaar dat joyce en Tao zo akwart met elkaar zijn.' Zei ik half teleur gestelt. 'H-heeft heeft... Tao.... Met joyce..' Ik durfte me zin niet af te maken. Maar ik wist dat Tao vaak fantaseerde over liefdes dingen waar ik liever niet over prate. Onverwachts voelde ik een windvlaag langs me haren heen komen. 'Gooide je nou wat?' Vroeg ik gelijk en hoorde een holle plof. Ik keek naar tao's richting en zag dat een vierkante bol iets zig vulde met de zwarte wolk van Tao.

Tao
Ik was in gedachten verzonken en lipzingde even met me muziek mee. Plots knalde er iets vol tegen me hoofs aan. Ik opende me ogen en pakte de kussen op. 'Hey!' Zei ik vel. Ik wist niet waarom maar iets kookte in me. Wat was dat gevoel? Ik kneep met me hand in de kussen totdat het een vuist werd ik trok een oortje uit me oor. Ik knarste me tanden op elkaar en gooide de kussen zo hard mogelijk terug. Niet wetend wat ik deed.

Marcel
Tao gooide de met rook gevulde kussen terug met groten bangen ogen keek ik er naar. Ik stond op en pakte me staf ik deed een weerkaatsingen spreuk naar de kussen en meteen knalde de kussen vol terug naar Tao zijn borstkast. Tao vloog lichtjes tegen de muur aan met een doffe klap. Ik zag dat hij mogelijk voor over bukte van pijn misschien maar ik kon het niet zien. 'Taaaooo!' Schreeuwde ik. 'Wat deed je nou?!' Vroeg ik verward over de aparte manier van gooien. Dit was geen gewonen gooi ik wist het nu zeker het was een soort van magie maar wat voor soort?

Chanel

'Tao en Joyce zijn samen het bed in gedoken en ik heb ze betrapt ja inderdaad' zei ik. Ik knikte toen hij vroeg of ik iets gooide. 'Een kussen naar die mogool in de hoek' mompelde ik kort. Ik keek Tao met grote ogen aan toen hij het kussen zo richting mij gooide. Als die raak was geweest... in mijn toestand. 'Wil je me dood hebben ofso! Nou dat kan geregeld worden hoor!' riep ik kwaad uit. 'Sowieso had je ook Marcel kunnen raken! En hij is je beste vriend ! Dat je mij niet mag prima, maar blijf met je poten van Marcel af want ik zweer het je dat je dat niet overleefd' siste ik kwaad. Dat vond Tao altijd het leukste aan me, mijn pittige karakter zei hij. Daarom werd ik vroeger alleen maar kwaaier als we ruzie hadden. Hij zei dan altijd iets in de term dat ik het knapst was als ik kwaad was.

Tao
Ik voelde aan me borstkast dat erg vreemt en pijnlijk aan voelde. Mijn hersens voelde weer gereset aan. Ik keek vol verbazing naar de woedende Chanel en de geschrokken Marcel. Ik keek van hun naar me handen. Wat deed ik waarom deed ik dat? Vroeg ik aan mezelf en keek weer terug naar Chanel. Ik stapte naar achteren toe en voelde me net een monster. 'I-ik bedoelde het niet zo.' Zei ik en draaide me om om uit de ziekenzaal te kunnen lopen.

Marcel
Ik leid me hoofd ietsjes hangen. 'Dus joyce heeft het al met hem gedaan. Dat voelt vreemt als ik er nu aan denk. Net alsof je als bestevriend met de ex van je vriend gaat.' Fluisterde ik.

Ik keek toe wat Tao deed. Zijn zwarte wolk scheen inenen veel minder te worden zoals het normaal was. Ik knipperde met me ogen en wreef er even in. 'Whu dat was vreemt.' Zei ik toen Tao weg liep. Ik draaide me weer richting Chanel. 'Gaat het?' Vroeg ik.

Tao
Ik rende naar mijn kamer toe en ging in me bed zitten met me dekens over me heen en het foto boek onder me buik. 'Wae?!' Schreeuwde ik.

Chanel

Ik zuchtte diep en ging uiteindelijk staan. 'Ik wil het er niet over hebben' zei ik uiteindelijk over het feit van Tao en Joyce, het deed me nog steeds pijn als ik er aan terug dacht. 'Ik denk dat ik maar eens die kleine huilenbalk ga troosten' mompelde ik kort en wankelde even. 'dan kan jij met joyce gaan praten'uiteindelijk sta ik dan bij Tao zijn deur en loop ik naar binnen waar ik Tao on der de deken zie. Ik zuchtte kort. 'Tao'

Marcel
'Chanel? Is dat wel zo verstandig met je verwondingen?' Vroeg ik en probeerde chanel terug het bed in te krijgen zonder succes. Ik huppelde achter Chanel aan. 'Kun je minstens me de weg wijzen?' Vroeg ik vlug voordat ze verdween.

Ik wandelde naar hun deur toe waar allen de mensen van die afdeling mochten komen. De afdeleings geest ging voor me staan. 'Wat doe jij hier jongen knul verdwaalt misschien? Zwadderaar.?' Zei de geest. 'Ik wilde joyce spreken.' Vertelde ik. De geest lachte en ging er vandoor. Ik zuchte en kwam niet verder dan de gesloten deur. Een paar jongens kwamen aan gelopen en duwde mij tegen de muur aan. 'Hey blinde! Weet je wel dat je in de verkeerde afdelings kamer zit?' Zei een van de jongens en pakte me bij me kraag vast.

Tao
Ik lag onder me dekens en wilde eventjes aan niets denken. 'Tao?' Hoorde ik plots ik boog een beetje meer woordoor de bobbel onder de dekens bewoog. 'Wat.' Mompelde ik en drukte me geZicht in de kussen. 'Als je me komt vermorden doe het dan maar snel.' Zei ik terwijl ik nog onder de dekens zat.

Chanel

Hij mompelde iets over vermoorde en ik draaide met mijn ogen, waardoor gelijk de hele wereld om me heen draaide. 'Oke schuif op anders val ik zo echt neer' zei ik en wist uiteindelijk wankel langs Tao te gaan zitten. Ik trok met mijn goeie arm de deken van hem af en keek hem aan. 'Als ik je zou willen vermoorden, dan zou ik het nu nog niet kunnen' ik pakte het boek dat hij vast had en opende hem. Daar zaten veel foto's van ons in. Ik zuchtte terwijl ik er naar keek. 'vraag maar wat je allemaal wilt weten'

Joyce

Ik hoorde van de geest dat Marcel naar me op zoek was. Uiteindelijk duurde het me nogal lang en ging ik hem zoeken voordat ik was verdwaald. Ik keek rustig naar de jongens die Marcel vast hadden gegrepen en deed met een simpele spreuk hun aan e kant blazen. 'Ga iemand anders lastig vallen kleuters' mompelde ik dan kort

Tao
'Oke schuif op anders val ik zo echt neer' zei Chanel. Met dekens en al schoof ik een beetje opzij. Ik voelde aan het gewicht dat ze ging zitten. En al snel werden mijn dekens van me af getrokken. Een hand van Chanel kroop onder mijn lichaam en trok het fotoboek onder me vandaan. Ik keek haar richting op en ging langsaam overeind zitten. Chanel opende het boek dat ze van me af genomen had. 'Het voelt net alsof ik een vreemde ben. Elke keer kom ik achter vreselijke dingen waarvan ik zelf niet eens weet dat ik ze gedaan heb en dan kijken ze me aan alsof ik een klootzak ben en net als of doe dat ik het echt niet weet. Het is moeilijk je oude zelf verloren te zijn, net alsof ik iemand anders zijn plek moet in nemen die ik zelf niet eens ken. Ik trok met me duim me shirt ietsjes omhoog tot net over me borstkast ik krapte even en zag dat ik op de plek waar de kussen was gekomen dat het helemaal rood was. 'Aihs.' Mompelde ik. En streelde over de plek heen. Vervolgens zuchte ik kort. 'Kan nogsteets niet geloven hoe wij verlieft zijn geworden. Ik was een klootzak in die tijd.' Vertelde ik en keek naar de grond.

Marcel
En daar was me heldin. 'Whah kon hun wel alleen aan hoor.' Zei ik en wreef even over me schouder heen waar ze me stevig hadden vast gepakt. 'Zullen we naar de bibliotheek gaan?' Vroeg ik wat vriendelijker en streelde ongemakkelijk een hand door me haren heen.

Chanel

Ik knikte kort. 'Dat komt omdat jr een eikel was' zei ik kort en knikte toen hij zei dat hij niet begreep hoe we ooit verliefd hadden kunnrn worden. 'We moesten samen een project maken, we waren veel bij elkaar. Uiteindelijk liet je je eigen masker een keer vallen. Ik weet niet hoe maar ik werd verliefd op je , ik was nog nooit verliefd geweest. Ja ik had al vriendjes gehad, doe waren afgedwongen en ik was bij hun zo vervelend tot ze me dumpte' zei ik kort. 'Uiteindelijk kregen wij iets. Onze ouders stonden er bijde niet achter, jou ouders zouden er alleeb achter staan als ik mijn familie voor je achterliet, dus dat deed ik. Zo ging het een tijdje goed. Tot we grote ruzie kregen. Je was snel jaloers te krijgen, als een jongen al naar me keek wou je op ze in slaan. Ik was dat gedrag zat en we kregen ruzie. Nadat ben je gaan drinken, je was dronken, en toen vond ik jou.. en joyce' zei ik kort. 'Einde van ons verhaal'

Joyce

Hij vroeg of we naar de bieb konden en zei dat hij ze ook wel alleen had aangekunt. 'Dat weet ik' ik knikte op het feit van de bieb. 'Oke lets go'

Tao
'Ugh vijn dat je dat met me eens bent' zei ik licht geergert toen ze bevestigde dat ik een eikel was. Ik luisterde baar haar verhaal terwijl ik met me kleren speelde. Af en toe keek ik naar Chanel en probeerde te ontdekken wat er knap aan haar was. Ze had hele schattige wangetjes dat zeker.
'Maar waarom heeft me vader jouw dan verzwegen toen ik alles kwijt was.' Vroeg ik en keek met een hopeloze blik naar Chanel. Ik pakte haar kaak beed en trok haar zachtjes naar me toe. 'Want joyce kwam niet echt naar me toe gerend like I missed you so mutch toen ik op school kwam. En als je me vriendin was heb je me vast al heel lang niet meer....' Ik stopte met praten en kwam steets dichterbijer met mijn hoofd naar die van Chanel. Langsaam probeerde ik haar te kussen op haar mond.

Marcel
Ik klopte het stof van me kleren af vervolgens liepen we samen naar de bibliotheek toe. Ik wil meer weten over spirits of over kleuren magie of Iets dergelijks. Want ik zie iets bij Tao wat ik bij niemand anders zie en het maakt me sinds vandaag een beetje bang. Niet dat ik er vroeger erg in had, omdat ik niets wist wat het presies was. En omdaaaaat~ ik niet echt kan zien.... Dacht ik misschien kan jij mee helpen zoeken? dat gaat wat sneller.' Vertelde Ik en glimlachte liefjes naar joyce. Uit me zak pakte ik mijn staf en zwiepte er rustig mee terwijl ik een zoekspreuk uit sprak. Van het hoofd had ik toestemming gekregen om deze spreuk te gebruiken. 'Souls.' Vroeg ik eerst maar er kwamen gewoon teveel boeken half uit de kast steken. 'Okee iets speciavieker dus... Umh. Spirits, magic colors.' Probeerde ik en de andere boeken schoven weer terug en veel andere nieuwe boeken kwamen de kast uit steken ik probeerde nog wat woorden maar telkens kwamen er teveel boeken naar voren toe. 'thja welk boek heeft nou niet het woordje magic in zig staan.' Zuchte ik en ging op een stapel boeken zitten. 'Weet jij iets?'

Chanel

Hij bedankte me voor de bevesteging en ik haalde mijn schouders op. 'Ik ben teminste eerlijk' zei ik kort. 'Omdat je vader en ik dat hadden afgesproken, ik was kwaad op je, ik ben kwaad op je als is dat erg moeilijk aangezien je niks meer weet. Dit was voor mij een kans om verder te gaan met leven, zonder jou. Alleen mislukte dat al meteen. ' mompelde ik kort. 'Omdat ik Joyce had vermoord als ze ook maar een ding bij jou probeert, als ze naar je kijkt ben ik al in staat der te vermoorden' zei ik kort en keek even weg. Hij wou me zoenen , dat wist ik. Ik voelde mijn hart dn ook een slag over slaan toen onze lippen elkaar raakte.

Joyce

Ik knikte toen hij het over de magie van Tao had en dat ik hem er natuurlijk bij kon helpen. 'Joh kan jij niet zien? Dat was me nou nooit opgevallen' zei ik met een grinnikje. Eenmaal in de bieb ging ik zelf op onderzoek uit. 'Ik denk dat ik wel wat weet..' begon ik terwijl ik 3 boeken uit de schappen haalde. 'Ik denk dat ik hier in wel iets kan vinden'

Tao
'Wae, jij bent ook geen lief meisje zeg.' Zei ik half grommend maar speels bedoelt. 'Waarom heb je niet gewoon je kans gegrepen en verteld dat er niets tussen ons gebeurt was dan had je me voor je alleen gehad.' Zei ik flirty

Toen ze de kus toe lied pakte ik met bijden handen haar wangen vast en trok haar lichtjes naar me toe. Als ze echt me vriendin was moest ik toch wel iets voelen? Dacht ik. Rustig begon ik te sabbelen aan haar onderlip.

Marcel
Ik lachte om haar flauwe opmerking.
Joyce zocht ook mee. En lied drie boeken op de tavel neer komen. Ik draaide me oren richting het geplof en ging bij haar staan. Ik veerde rustig op en neer op me tenen. 'En en en en?' Vroeg ik. 'Het lijkt een beetje op verschijnselen een zwart paarse achtige wolk dat niet stilstaat maar beweegt. Het lijkt wel alsof het hart de senter is van die wolk.

Chanel

Ik had ook nooit geclaimed aardig te zijn, dacht ik bij mezelf toen hij zei dat ik ook niet aardig was. Ik liet de kus een tijdje toe maar maakte me uiteindelijk los, om adem te kunnen halen. Ik weet niet hoe lang we zo hadden gezeten maar het voelde als een oneindigheid.

Joyce

Ik was rustig op zoek in de boeken toen Marcel vroeg of ik wat had gevonden. Ik mompelde kort van ja en las het hoofdstuk even door. 'Gevoelsmagie, Tao laat zijn magie leiden door zijn gevoelens' zei ik kort. Ik ging even door mijn haar heen en knikte. 'Ja ik weet het zeker, gevoelsmagie.'

Tao
Akwart. Dacht ik toen ze zich los maakte. Ik lied haar wangen los en draade me gezicht van haar vandaan. Mijn onderarmen lied ik steunen op mijn bovenbenen terwijl ik mijn hoofd lied hangen. 'Ben allang blij dat ik steeds meer Nederlands herinner aangezien niemand hier Aziatisch praat.' Vertelde ik uit het niets en keek naar de deur die aan mijn kant stond. Ik zette twee vingertjes tegen me lippen aan en dacht even na. 'Hoevaak zoende wij vroeger?' Vroeg ik zachtjes en lied me vingers weer van me lippen af glijden. Ik raakte uit me trans en draaide me weer om naar Chanel toe en pakte het boek van haar schoot af. Ik bladerde er door heen totdat ik een missende tijds periode zag. Daar waren een paar uitgaants foto's ik stond glimlachend met een drankje tussen een paar meisjes in, mijn arm had ik over de schouders van een ander meisje heen geslagen. De eerste keer herkende ik dat meisje niet omdat ik haar nog nooit gezien had. maar nu zag ik aan het neusje dat het joyce was. Ik keek met een serieuse blik naar het fotoboek en streelde met een vingertje over de foto heen.

Marcel
'Wat? Gevoels magie? Is dat gevaarlijk? Ik stapte dichterbijer maar kon natuurlijk niet zelf in het boek kijken om het verder te lezen. 'Maar als het gevoeld magie is moet het toch ook van kleur veranderen?' Bedacht ik me. Ik dacht zo hard na dat ik me eigen hersens hoorde kraken. 'Ik denk eerlijk gezegt dat het niet een deel is van zijn eigen magie. Want wanneer hij vroeger spreuken uit sprak kon ik zien dat dat wit was en dat zie je maar zelde de meeste zijn blauw, rood, roze, groen, geel of turquoise heheheh.' Vertelde ik en grinnikte kort.

Chanel

Ik keek weg toen hij het foto boek pakte en ik daar de foto van Joyce zag. Ik voelde een steek door mijn hard gaan en misselijkheid opkomen. 'Vaak' mompelde ik kort over zijn vraag en sta uiteindelijk op. 'Ik uhm.. ik ben er altijd als je vragen hebt. Misschien kan je uiteindelijk ook wat aan Joyce vragen. Ik heb je eigelijk niet meer gezien sinds het incident met Joyce. Veel geluk Tao' ik pakte mijn tas van de grond. Nee ik kon dit niet, de gevoelens die bij mij terug kwamen, maar de gevoelens die hij niet bezat. Dit was te veel.

Joyce

'Jawel, het is een zeldzame soort magie. Het witte licht wilt zeggen dat hij in balans met zichzelf is, dat hij weet wat hij doet en zich rustig voelt. Een andere, donkere kleur, wilt zeggen dat hij niet in balans met zichzelf is, dus dat er iets mist' zei ik uiteindelijk

Tao
Ik volgde met me ogen haar bewegingen vervolgens legde ik het boek op het bed neer ik stond half op en pakte haar hand even beed. Ik keek haar diep in de ogen aan zonder wat te zeggen. Na enige tijd lied ik langsaam haar hand los. 'Welterusten alvast.' Zei ik en was zelf een beetje in de war kwa tijd. Volgens mij moesten we nog eten. Ik lied mezelf weer op het bed vallen en drukte me gezicht in de zachte dekens.

Marcel
'Aah ja dat klinkt logies.' Zei ik bevestigend. 'Maar wat kan je er tegen doen? Vanmiddag leek het alsof hij die magie of energie in een voorwerp stopte en toen hij hem gooide en ik hem weerkaatste kwam hij Ved hard aan.

Chanel

Ik knikte kort en liep dan weg. Ik kreeg een hele uitkaffering van professor Anderling toen ik haar tegen kwam. Ik schudde kort mijn hoofd. 'Het spijt me mevrouw maar ik voel me echt beter' probeerde ik haar te overtuigen. Echter werd ik snel naar mijn kamer gestuurd en viel ik daar dan ook redelijk snel in slaap.

Joyce

'Ik denk dat hij zijn woede in het kussen heeft gestopt, omdat hij niet weet wat hij met die energie moet' zei ik uiteindelijk. 'En het enige wat je er aan kan doen, is hem zijn geheugen terug geven, en die spreuk duurt lang. Hij zou minimaal 2 dagen slapen om alle herinneringen terug te krijgen. Het is echter wel veiliger en misschien prettiger voor hem zelf. Alleen is de spreuk zelf heel vermoeiend voor de heks of tovenaar zelf'

Marcel
'En wat nou als hij dat helemaal niet wilt? En dadelijk wist hij vroeger ook niet wat het was en word hij dan nog bozer omdat hij zich dingen kan herinneren. En als zijn ouders zijn geheugen zo belangrijk vonden waarom hebben ze het dan niet zelf gedaan.' Vroeg ik in een stuk door.
Ik ging naast haar zitten op een stoel. 'Laten we eerst zelf uitzoeken wat die magie dinges is. Want als het kets gevaarlijks is en hij kan het gebruiken als hij boos is dan zijn we allemaal de klos.' Ik friemelde wat aan mijn toverstok tao's powers maakte me wel een beetje bang. zijn staf was niet voor niets af gepakt buiten de lessen om. Mijn lichaam voelde helemaal warm aan toen ik eventjes naast joyce zat. Chanel zij dat ze mijn ook leuk vond maar hoe kan ik dat nou zeker weten.

Tao
Onder me kussen pakte ik het dagboek wat een vriend aan me gegeven had. Eigenlijke best stom dat ik niet eens me eigen vrienden herkende. Wat moeten zij wel niet gedacht hebben. In het fotoboek stonden altijd datums bij de foto's op geschreven. Ik bladerde door het dagboek naar de datum toen ik met joyce uit ging. 'Ah daar is het!'

09-06-4038 (jaartal Idk)
05:12
vandaag ga ik met joyce afspreken we wilde elkaar wel wat beter leren kennen. op het schoolbal kwamen we tot de ontdekking dat we best wel veel gemeen hadden met elkaar. Maar helaas kon ik niet met haar dansen omdat Chanel weer eens in de weg stond! ze wilde persee met mij dansen. ze doet zo sjagerijnig de laatste tijd. Volgens mij had ze weer een onvoldoende gekregen van me vader ofzoiets. Buiten tijdens het balfeest had ik eventjes haar ontvoert naar een plek die alleen ik en me maatjes kende daar hadden we zeker wel langer dan 3 minuten met elkaar lopen zoenen. Totdat me maatje ons ontdekte. Grr... Hij kwam niet meer bij van het lagen. Maar gelukkig ga ik vandaag dan eindelijk met haar op stap. Heb haar overgehaald om in mijn wereld uit te gaan daar kan Chanel ons tenminste niet storen en mij niet lastig vallen met haar sjagerijnigheid.

18:30 - eten
Wat was ik blij dat me ouders me niet thuis verwachte. Heb samen met joyce bij de susi gegeten ze had er nog nooit van gehoord ik vond het inegeval lekker na al die maandenlang brood moeten eten op zwijnstein. We gaan eerst een filmpje kijken in de bioscoop en daarna gaan we dan eindelijk uit.

02:34 - nacht
We zijn weer terug op zwijnstein gekomen joyce kleed zig om en daarna komt ze eventjes nog bij mij zitten. We hebben de hele avond gescheurd en gezoen. Met joyce heb ik zoon ander gevoeld dan bij Chanel. Joyce is zo aardig vriendelijk voorzichtig en slim en dat niet alleen ik h........

'Wat?!' Ik keek naar het papier en zag dat het door midden was geschuurd. Ik bladerde door het boek heen maar vond nergens de andere bladzijde helft. 'Shit Eeeyh!' Zei ik balend.

Chanel

Ik zou afstand gaan houden van Tao, dat had ik me net bedacht. Het gevoel kwam weer terug en ik wou het niet, ik wou het gewoon niet. Niet na wat er allemaal was gebeurd. Uiteindelijk liep ik door de gangen bij het avond eten en ging ik op mijn vaste plek bij mijn vrienden zitten. Scorpio kwam langs me zitten en sloeg een arm om me heen. "Schatje kan het weer goed zijn tussen ons?" ik keek hem wat verveeld aan. 'Misschien , maar haal nu maar die arm van me af' zei ik uiteindelijk waarna ik even naar hem glimlachte. Hij drukte vrolijk een kus op mijn wang en ik grinnikte zachtjes.

Joyce

'Het kan gevaarlijk zijn omdat hij niet meer weet hoe hij er mee om moet gaan' zei ik kort. 'Ik snap alleen niet waarom die wolk van hem ontstond toen hij bij Chanel was' zei ik enigsinds verbaasd. Ik dacht even diep na. 'Ik weet het echt niet '

Marcel scamander
'ik weet het ook niet daarom denk ik ook dat hij het zelf niet doet maar iets anders in hem.' vertelde ik en stond van de stoel op. 'oh ik hoor aan de vertrekkende mensen dat het etenstijd is. ik moet nog even langs me kamer zie je vanavond wel weer. byee.' zei ik en rende verlegen de bibliotheek uit. mijn hart bonste als een gek wat moest ik doen ik kon haar niet zomaar zoenen of iets dat zou te genant zijn.

ik stormde de kamer binnen en zag de rustige zwarte wolkjes op bed liggen. ik liep naar tao zijn bed toe en streek met een hand over zijn rug heen. 'tao tao we gaan eten kom je?' vroeg ik zorgsaam. ik schudde hem wakker en trok hem overeind.

Tao
ik sloot het boekje en schoof het onder me kussen. 'ugh het eind stond er niet eens in hoe kan ik dan zeker weten of we het nou wel of niet gedaan hebben? en als ik dronken was zouden we ook onder de dekens liggen zonder dat er wat gebeurt was? toch?' prate ik in mezelf. ik keek naar de klok en had eigenlijk geen honger. ik was half in slaap gesukkelt totdat plots iemand ana me zat. als eerst schrok ik me te kleren en gilde haast. gelukkig was het marcel maar. hij trok me overeind en beveelde me om mee te gaan naar het avond eten. ik kon me nog herineren dat chanel en ik hadden af gesproken dat we het weer zouden gaan oppakken wat we vroeger hadden. dat hadden we besproken op het dak. ik waggelde me bed uit richting de eetzaal. daar zag ik chanel zitten en verder boeide me het niet wat er zat. ik ging achter chanel staan en boog me voor over naar haar nek. ik kust haar nek door me lippen zachtjes op haar huid te planten. 'misschien is het beter dat je rust met zoon grote wond. ik wil je nog wel langer hebben dan vandaag.' zei ik liefjes. droog en moe ging ik naast chanel zitten ik duwde letterlijk scorpius aan de kant. nu zat ik er letterlijk tussen in. ik wreef moe door mijn haren heen en pakte het kommetje rijst dat ergens op tavel stond.

Chanel

Ik voelde opeens lippen in mijn nek en wou bijna uithalen tot ik op het laatste moment zag dat het Tao was. Hij zei dat ik misschien beter rust kon nemen en ik grinnikte kort. 'rust nemen zit niet in mijn woordenboek' zei ik met een grinnikje. Ik keek even naar Scorpio toen hij vroeg of ik vanmiddag mee ging naar de tuinen. 'Ik denk dat ik het liefst straks op bed ga liggen' zei ik kort. "Oewh mag ik er bij komen liggen?" zei hij met een grijns

Tao
'Flikker op malfoy ze is mijn vriendin nu.' zei ik en klapte met mijn eetstokjes richting zijn neus. 'Als er iemand is die bij haar in bed mag slapen dan ben ik dat wel.' Zei ik zelf verzekert. 'Maar ik gun haar teminsten privécie. En malfoy ik dacht dat je als de bliksem en onweer boos op haar was huh? Vanwaar inenen weer zo poes lief volgens mij had je haar zelfs geslagen?' Ik legde een arm om Chanel haar onder rug heen en gaf haar een kus op haar wang. 'Zal ik een verhaaltje voor lezen vanavond?' Met nog een arm om haar heen geslagen grijnste ik naar Scorpius. Vervolgens ad ik met me vrije hand mijn rijst.

Marcel
Onderweg naar de eetzaal hadden Tao en ik nog wat gepraat ik was tegen over hem gaan zitten en probeerde me eten te vinden net als altijd haalde de klas genoten het net voor mijn neus weg.

Chanel

Ik keek recht voor me terwijl de jongens aan het bekvechten waren. "Omdat Chanel beter verdiend dan jou" zei Scorpius tegen Tao... owh nee dit zou echt de foute kant uit gaan. "Ze verdiend niet iemand die vreemd gaat , dankzij jou heeft ze ook al geen contact meer met der familie. Je houd niet echt van der, je bent niet eens verliefd op der, ik kan het zien in je ogen. Beter wees je eerlijk tegen jezelf, maar vooral tegen Chanel en..." 'Oke genoeg' mompelde ik kort waardoor Scorpius zijn mond hield. "Je weet dat het waar is tho" mompelde hij alleen nog. Ik zuchtte diep en keek voor me naar Marcel. Ik pakte zijn bord, en legde de dingen er op die hij lekker vond waarna ik het weer bij hem neerlegde. 'Eet smakelijk Marcel'

Tao
'... Ik zie het in je ogen!' Zei Scorpius. 'Dat komt omdat ik honger heb en hoofdpijn door jouw gezeik. Je weet eten gaat voor alles.' Zei ik en schepte haast me rijstkom leeg in me mond. Onze liefde is zo sterk dat we er zelfs onze dierbaarste voor op gaven. Dat zie ik jouw nog niet doen met je papa.' Zei ik en grijnste gemeen. 'Tenslotte respecteer ik vrouwen en sla ik ze niet.' Zei ik al lachend en strekte met me arm over de tafel heen om nog wat rijst te pakken.

Marcel scamander
Alweer werd me bord gejat. 'Hey!' Zei ik niets wetend en merkte later pas toen het werd neer gezet dat er allemaal dingen op lagen. 'Eetsmakelijk Marcel.' Zei Chanel. 'Oh, Eetsmakelijk Hihihi.' Zei ik en glimlachte. 'Thx.' Zei ik en prikte met me vork in iets van wat op mijn bord lag. 'Malfoy? Ging jij niet vanavond dat meisje helpen?' Vroeg ik aan hem.

Scorpio

"Jij slaat ze misschien wel , maar je gaat wel een aantal keer vreemd , dus respect heb je ook niet echt volgens mij" zei ik geërgerd. Ik knikte op het feit wat Marcel zei. 'Hou jij je maar met je eigen zaken bezig ja?' ik draaide kort met mijn ogen , niemand hoefde te weten dat ik liefdadigheidswerk deed hiero. Ik keek op toen er een beuker naar me toe werd gegooid maar tegen Chanel der hoofd aan vloog, waarna ze compleet buiten bewustzijn op de grond lag. Die dingen kwamen hard aan dat wist ik , ik had al een paar keer wat gebroken door die dingen. 'Chanel!'

Huang Zi Tao - Zwadderig
'tuseu! een aantal keer? in je dromen vast. jij weet niet eens wat er toen gaande was malfoy je was er niet eens bij. dus swijg.' gromde ik en nam een slok van mijn water.

wegens mijnsnelle wushu sport reflexe wist ik chanel nog net een beetje op te vangen zodat ze niet lelijk op de grond terecht kwam. 'kijk eens uit mafkezen!!' schreeuwde ik naar de gooier. ik trok chanel tegen me aan. 'chanel are you okee?' vroeg ik een beetje bangig. ik streelde haar warige haren uit haar gezichtje


marcel scamander - zwadderig
'hoezo? jij houd je ook niet bezig met je eigen zaken maar met die van tao das ook niet bepaalt eerlijk toch?' vroeg ik en keek best serieus.

ik hoorde wat gillen en een vorse klap en wat geschreeuw. 'whuh? wat gebeurde er?' vroeg ik. het enigste waar ik nooit van kon genieten was swerkbal omdat ik die verdommde ballen nooit zag. enkel alleen de snaai, omdat die echt iets magisch had. ik stopte wat eten in me mond en kouwde er op.

Scorpio

'Je zziet toch duidelijk dat ze buiten westen is en niet oke is!' schreeuwde ik kwaad.Wist hij dan ook helemaal niks? Je vraagt toch niet of iemand oke is terwijl diegene helemaal niet aanwezig is.

Chanel

Ik kreunde zachtjes en wist met moeite mijn ogen open te krijgen. 'Au' mompelde ik terwijl ik over mijn hoofd streek. Ik keek even om me heen en zag dan opeens een gezicht boven me hangen waar ik van schrok. 'Waar ben ik?' zei ik met moeite. 'w..wie ben jij?! Hoe.. hoe kom ik hier' zei ik lichtelijk in paniek