Harry Potter - De Volgende Generatie

Marcel
'Ik weet niet wat er gebeurt is ik kan niets zien.' Zei ik en roerde in mijn soep. 'Jij was er zelf bij je gebruikte je toverstok en zei een spreuk toen was de hele kamer gefult met licht. Zover ik kon zien. Daarna gilde je en hoorde ik een zware klap. Das al' zei ik en glimlachte. 'Ik ga maar eens slapen morgen weer les.' Ik slurpte de soep op door mijn lippen aan de kom te zetten. Vervolgens pakte de suster de lege kom soep aan en zette het weg. Ik kroop in het bed naast Chanel. 'Chanel hou me niet voor de gek okee~' zei ik en stak me tong uit.

'volgens mij heb je een aardige klap tegen je hoofd gehad of niet? ' was mijn opmerking ťoen hij zei dat ik met een toverstak een spreuk uitsprak. Hij zei dat hij ging slapen en ik knikte. Ik legde mijn hoofd neer op he t kussen en probeerde te ontspannen wat eigelijk niet lukte. 'wat? Ik doe niks' ze arts kwam eraan en keek naar me pupillen, Sneep stond erachter, onze mentor. "geheugen verlies meneer, Chanel heeff geheugenverlies"

Op de plek waar Chanel lag zag ik telkens een zachte lichtflits. Het was een aantal uur later en we waren bijde. In slaap gevalle. Tevergeefs werd ik wakker van de lichtflitsen. Een professor was spreuken aan het fluisteren om de vergetenheid een duwtje in de rug te geven in de hoop dat ze sneller weer wat zou herinneren. 'Scamander.' Klonk er streng en zwaar. Het was sneep. Snel sloot ik mijn ogen. De leraren wisten dat ik alleen magie kon zien en verder niets.

Ik kreunde zachtjes en opende uiteindelijk mijn ogen. 'het voelt alsof ik door een trol ben geramd' mompelde ik vermoeid. "dat ben je ook, in ware heb je Marcel zijn leven gered" . Ik kreunde weer. 'als er nou iemand anders stond hoefde ik niet de held uit te hangen' mompelde ik kort. "10 punten extra voor zwadderig" zei Sneep. Ik opende volledig mijn ogen en schrok me een ongeluk ťoen Marcel langs me lag. 'dude, ik weet dat ik verdomde aantrekkelijk ben maar dag hoeft niet te zeggen dat je bij me in bed kan klimmen' even was er een stikte. "weet jie wie bent?" ik draaide even kort met mijn ogen. "Chanel"

Ik schrok wakker van Chanel die sprak. Ik luisterde met een glimlach. 'Keiaaaah je bent er weeer~' zei ik en omarmde Chanel totdat ik haar dood knuffelde. 'Wat zou sneep moeten zonder zijn lieveling leerling!' Zei ik hard op en hoorde vervolgens een geschraap van iemands kil. 'Scamander...' Zei een zware en strenge stem. Zelf had ik niet door dat ik in haar bed lag ja dat kon ik toch niet zien. Dacht ik en lachte blij. 'Chanel Chanel van middag toverwetstreid tijdens de les weet je nog!' Zei ik entausjest. 'Heey Marcel broertje.' Hoorde ik een bekende stem zeggen. 'Ooh neee niet hun.' Zei ik zachtjes. Her waren mijn tweeling broers lysander en lorcan. 'Niets gebroken broertje?' Vroeg lorcan hij tild me op uit het bed van chanel. 'Mama is ongerust op haar blinde zoontje.' Zei lysander geergert. De jongens legde me in het andere bed.

'Geen ... lucht' zei ik als hij me zo knuffelde en trok mijn kleren wat recht. 'natuurlijk ben ik er, ik ben nooit ergens anders geweest.' zei ik en gaf hem een zachte klap tegen zijn hoofd. 'als je me nog een keer probeert wijs te maken dat ik je vriendin ben zorg ik dat jij word geramd door de Trol' zei ik waarschuwend. Als hij het over de toverwedstrijd heeft denk ik even na en knik uiteindelijk. 'natuurlijk weet ik dat, jullie gaan stuk voor stuk verliezen' zei ik met een grijns, maar die verdween al snel als ik Lysander en Lorcan zie aankomen. 'Volgens mij heeft hij zelf ook benen' zei ik dan geërgerd. En als Lysander opmerkt dat zijn moeder zich zorgen maakt om hun blinde zoon draai ik kort met mijn ogen. 'En ze maakt zich niet zorgen om die kleine herseninhoud van jullie 2?'

Marcel scamander - zwadderig
'natuurlijk ben ik er, ik ben nooit ergens anders geweest.' zei chanel en gaf een zachte tik tegen mijn hoofd aan. voor even vond ik dat helemaal niet erg. 'maar je bent er weer~' zei ik zoet. 'als je me nog een keer probeert wijs te maken dat ik je vriendin ben zorg ik dat jij word geramd door de Trol' drijgde ze. 'heheheh, ik had ook kunnen zeggen dat we getrouwd zijn.' zei ik flauw en glimlachte naar chanel. 'Denk je echt. ik heb nog nooit verloren. ik ben misschien blind maar niet dom. ook ik heb mijn trucjes.' grinekte ik gemeen. 'misschien wil ik wel geen benen hebben maar vleugels of PUPILLEN die het wel doen.' zei ik geiriteert. ik liet mezelf op het bed neer zetten door me broers. 'hey, hey, hey, trollenjager. Zonder sneep had je niet eens uberhoud je herineringen terug.' zei lorcan. 'maar lorcan? wij hadden toch die toverspreuk aan sneep vertelt met het drankje dat gemaakt was uit verschillende kruiden en planten?' vroeg lysander. 'jah helaas werkte het niet bij je vriendje.' zei lorcan. 'wat was zijn naam ookalweer van die pandabeer. ' zei lysander. 'Huang Zi Taaoooo~' zeiden de tweelingbroers in koor. 'kom broertje.' zei lorcan. 'wassen, ' zei lysander. 'aankleden, 'vervolgde lorcan. 'en naar de les. zijden ze beiden. 'oh btw.' zei lysander. 'moeder komt vanmiddag.' vervolgde lorcan. de jongens sleepte me mee uit het zieken bed naar de was en douch kamertjes.

Tao
het was vroeg in de ochtent en mijn haar stond alle kanten op. ik bekeek mezelf in de spiegel. al slaperig pakte ik me maskara en eyeliner. ik deed me make-up op zoals ik het altijd had in de duistere stijl. volgens het rooster hadden we de hele dag wetstrijd. ''vijn ik heb niet eens me staf gevonden.'' dacht ik en probeerde me haar te fixen in de spiegels.

Ik zuchtte geëgerd wanneer de jongens dat als tegenantwoord hadden. 'Deze trollenjager zorgt dadelijk dat jullie haar ook paars is' zei ik nog waarna ze Marcel mee sleepten. 'ik zie je straks wel dan' mompelde ik en liep razendsnel door naar mijn slaapkamer waar ik in de spiegel keek, ik zag er werkelijk niet uit. Snel pakte ik mijn haar spulletjes waarna het uiteindelijk weer goed zat. Ook deed ik mijn make- up goed bijwerken, nee niemand kreeg mij ooit te zien zonder make-up. Nadat ik me had omgekleed liep ik door naar de klas en plofte ik neer

marcel scamander - zwadderig
bij de drijging over het paars haar moesten me beide broers lachen. 'zou dat is voor jouw zijn marcel?' vroegen ze. 'no way! ik hou me blond.' zei ik bang en legde me handen boven op mijn haar.
ik werd gewassen en aan gekleed door mijn broers. ze maakte veel fun van mijn haar. ten slotten pakte ik de kam af en kamde mijn haren naar voren toe. 'zoo en nu niet meer aan komen jullie!' zei ik drijgent en wees met mijn kammetje. deze stopte ik in mijn broekzak en liep naar de les toe. daar stonde we per groep op gedeelt bij onze afdelings hoofd. ik had tao natuurlijk weer gevonden Dankzij zijn paarse dark cloud. 'Taaao~, Chanel heeft met een trol gevochten.' fluisterde ik. uit verlegenheid voor mijn blindhied pakte ik tao zijn boven arm vast. eerst moest scorpius tegen iemand uit griffendor. ik lachte zodra ik zag dat scorpius vol geraakt werd. tjah ik kon magie zien zelfs het kleinste beginsel van een spreuk zag ik al gloeien. hierdoor kon ik sneller reageren met een tegen spreuk dan andere tovenaars.

Huang zi tao
'hey, marcel. wat een trol?' zij ik met ongeloof. ik keek toe hoe scorpius bijna werd in gemaakt. 'waar was je snachts?' vroeg ik aan marcel. 'in een ziekenbed. chanel werd geslagen door die trol. ze heeft hem niet eens kunnen stoppen.' fluisterde marcel terug. ''hopelijk hoefde ik niet in een battle.'' dacht ik.

Chanel

Ik grijnsde breed toen Scorpius vol werd geraakt, en dus had verloren. 'prutser' mompelde ik kort en trok mijn wenkbrauw op toen ik Marcel zo over me hoorde praten. 'Ik kon hem niet verslaan, omdat ik te druk bezig was met jou leven te redden, als ik niks had gedaan was je nu dood onthoud dat maar' zei ik kort en liep naar voren toen mijn naam werd genoemd. Iemand van huffelpuf stond al snel tegenover mij , met een zelfingenomen grijns. "Klaar om te verliezen?" vroeg de jongen bitchy. Ik keek hem kort schreef aan en toen het start teken werd gegeven richtte ik snel een paar spreuken van hem, ontweek die van hem , en uiteindelijk lag hij ergens in een hoekje. 'Volgens mij had je die vraag beter aan jezelf kunnen stellen' zei ik kalm over de vraag of ik klaar was om te verliezen

marcel scamander - zwadderig
'Had dan niet geschreeuwt dan was ik ook niet naar je toe gekomen! uit bezorgtheid.' zei ik terug.
onverwachts werd ik het podium op geduwt. ze zeiden dat het iemand was uit ravenclauw. ik greep naar mijn toverstaf die in mijn mouw verborgen zat en liep 10 rechte stappen voor uit ik boog en draaide me om zoals dat altijd moest. vervolgens liep ik een stukje en draaide ik me weer om voor het gevecht. 'kom op scamander.' zei sneep ruw en grof. ik wachte totdat ze het eerste spreuk zou doen daarna zou ik snel een rechtstreekse spreuk uit voeren voordat zij haar spreuk klaar zou hebben en kon af vuren.

Huang zi tao
ik zag dat marcel tegen joyce moest. het meisje uit ravenclauw. vraag me niet hoe ik haar naam kende. maar ik wist het gewoon zo plots. ik bekeek haar en ze had wel iets bekents in haar gezicht. ze deed me denken aan iets. maar wat? ik gaf marcel een duwtje in zijn rug. 'jouw beurt!' zei ik speels. marcel ging op het podium staan en deed het begroetings ritueel.

mellanie yume
ik hield bijden handen voor me mond toen malfoi zo werd in gemaakt. hij strompelde van het podium af. ik stond dicht bij hem in de buurt en liep verder naar hem toe. 'gaat het?' vroeg ik bezorgt. 'de volgende maak je vast in.' zei ik opbeurent. en glimlachte voorzichtig naar scorpius.

Joyce

Owh nee, Marcel, de laatste tegen wie ik wou vechten, de laatste die ik uberhaupt wou zien. Hij had zich meer dan duidelijk gemaakt gisteren toen hij terugtrok. Ik slikte even moeilijk. Ik richtte mijn staf op hem, en sprak een spreuk uit, maar al snel viel ik naar achtere omdat ik totaal niet in mijn concentratie zat.

Scorpius

'Ik had niet mogen verliezen' siste ik tegen haar opbeurende woorden. 'Ik ben een Malfoy, Malfoys verliezen niet! ' ik wreef even door mijn blonde haren heen , wat gestressd en haalde diep adem. 'je hebt gelijk, de rest versla ik ook, ik moest nog opwarmen '

Chanel

Ik werd weer op het podium geroepen, tegenover me stond niemand meer dan Mellanie. Owh wat ging ik hier van genieten. Ik zette de 10 stappen, en richtte dan mijn staf op haar. Razendsnel stond ik achter me en sprak een spreuk uit. 'Accordio' (een duwspreuk) waardoor ze omviel. Sneep had me een keer de beste heks van heel Zwijnstein genoemd, daar was ik het echter niet mee eens, er waren zoveel goeie mensen

marcel scamander - zwadderig
zelf had ik niet door dat het joyce was. totdat mensen om me heen zijden dat ik haar verslagen had. nu voelde ik me echt schuldig hoe kon je iemand verslaan waar je verlieft op was. dit was niet eerlijk ik kon mijn tegenstander niet eens herkennen. ik kroop van het podium af en wilde naar joyce toe lopen maar tao hield me tegen met een gesprekje

Huang zi tao
'goed zo marcel!' zei ik en gaf hem een klopje op zijn schouder. 'woe wist je waar je moest raken?' vroeg ik verbaast aangezien hij blind was. 'hehe, nou gewoon goed richte.' zei marcel. hij klonk heel speels en maakte er vast een grapje van. ik aaide even door zijn haren heen. 'waar heb je die stok vandaan heb ik er ook een?' vroeg ik. marcel trok een wenkbrouw op. 'ik weet niet waar die van jouw is. jij lied hem altijd verschijnselen.' antwoorde marcel op mijn vraag.

mellanie yume
eerst schrok ik lichtjes toen hij weer zo uit viel tegen mij. maar tot slot reageerde hij steets vriendelijker voor zijn doen. 'presies, het was maar een opwarmertje.' zei ik verlegen maar aardig. 'u-umh, j-je haar zit leuk.' zei ik en voelde me wangen gloeien. vooral toen hij door zijn haar heen streelde. 'w-wilde je me nog helpen met toverspreuken?' vroeg ik terug houdend. plots hoorde ik mijn naam. meteen dook ik in een. 'help~' kraamde ik zachtjes uit. en staarde naar de zelf verzekerde chanel. voorzichtig kroop ik op het podium en ging in de houding staan. nog voor dat we ons hadden om gedraaide sprak ze al een spreuk uit. het kwam tegen mijn rug aan en ik vloog naar voren toe. mijn stok rolde over de vecht podium heen en viel er van af. ik draaide me om en keek met bange oogjes naar chanel. ze was voor me gaan staan en wilde waar schijnlijk de volgende spreuk uit spreken. ik kneep mijn ogen dicht en hield een open hand voor me uit. 'Iniuriam Maledicat' piepte ik en uit me hand scheen een licht flits in een vorm van een schild. alle spreuken die ze ook maar uit zou spreken weerkaatste gelijk terug. veel leraren en leer lingen keken met groten ogen toe wat er gebeurde. 'Dat is onmogelijk.' zei sneep en een andere paar leraren volgde met open mond.

Chanel

Ik keek even met een schuin hoofd toen ze via der hand magie versterkte, en ik net op tijd aan de kant kon duiken. 'Serieus, natuurlijk kan ze dat, haar vader kon het ook'. Ik hoorde iemand Nerd uit het publiek roepen omdat ik het wist. 'kom dat hier op het podium maar eens zeggen zodat ik je der van af kan blazen' siste ik. Omdat ik niet oplette viel ik hard voorover door de magie die ze tegen me uitsprak. Mijn knieën waren geschaafd. Mijn ogen begonnen te gloeien en mijn haar ging wat waaien, het was niks nieuws dat mijn magie zo sterk was als ik kwaad was. 'Oke en nu ben ik het spelen meer dan zat!' siste ik kwaad. 'Tegen Scorpio zeggen dat ik vreemd ga, zeggen dat ik dingen fout doe. Jij bent zielig! Zielig! Je verzint leugens om bij hem te zijn. Je hebt geen hulp nodig met spreuken , je bent de slimste van de klas! 'Uiteindelijk richtte ik mijn stok op haar en viel ze hard tegen de boekenkast aan. Ik moest toegeven, als ze me niet zo kwaad had laten worden, had ze me misschien ook nog wel verslagen, ik moest haar minder onderschatten. Ik liep het podium af en voelde dat ik nog lichtjes trilde van woede

Joyce

Ik wreef even over mijn hoofd en knikte toen mijn vriendinnen vroegen of ik wel oke was. 'Ik ga even iets pakken om tegen me hoofd te koelen' zei ik en tastte aan mijn hoofd, jep dat was een grote buld. 'Ik ben zo terug' zei ik en liep dan richting de ziekenzaal om een ice pack te halen

marcel scamander - zwadderig
(luistert en houd tao vast)

Huang zi tao
(kijkt) 

mellanie yume
ik keek met grote bange tweinkelende oogjes naar haar. ik negeerde alles wat ze zei. de enigste spreuken die ik kende waren weerkatsing spreuken en verdedeging spreuken. aanvallen kon ik nog niet. iedereen dacht dat ik mega slim was zoals mijn vader. maar in tegendeel was ik niet zo perfect zoals hem. chanel wilde weer een spreuk uit spreken maar deze was zo sterk dat mijnweerkating spreuk niet honderdpresent werkte. zowel ik als chanel vlogen bijden naar achteren toe. ik vloog op de grond en kwam met een harde plof neer. 'heey mijn toverstok.' zei ik blij en pakte me stokje van de grond op. het was een van de zeldzame toverstokken eentje met kristallen er in. ik kroop omhoog. de leraar greep me bij me schouder. 'waarom heb je dit nooit vertelt.' zei ze en keek me recht aan. 'omdat ik dat niet deed.' zei ik verlegen en keek haar trughoudent aan. de leeraar keek me vermoeit en vergevent aan. 'okee dan maar steel niet de show de volgende keer.' antwoorde ze terug. ik keek naar de overige wedstrijden en hoopte dat malfoy elke keer zou winnen. na afloop rende ik naar hem toe. 'scorpius scorpius!?' zei ik vriendlijk. 'je was geweldig toenet.' zei ik nadat hij gewonnen had. ik keek hem verlegen en glinderend aan. 'zullen we oefenen?' vroeg ik en tikte met bijde wijsvingers tegen elkaar aan.

Scorpio

Ik grijnsde breed toen ik de volgende wedstrijd had gewonnen. Ik had wel gehoor wat Chanel had gezegd, en ondertussen voelde ik me nog wel wat schuldig. Het was wel ongeveer waar, en ik was er gewoon voor gevallen. Mellanie stond voor me met de vraag of we nu konden oefenen. 'vanavond 7 uur' was mijn korte antwoord, daarna liep ik naar mijn vrienden toe.

Chanel

Ik ging langs Tao en Marcel staan. 'Uhmm Marcel, volgens mij kan je beter naar Joyce gaan als je nog een kans wilt, der hoofd is gewoon blauw man' zei ik met een grinnikje. 'En ik weet niet wat je gisteren hebt gedaan bij der, maar ze keek alles behalve vrolijk toen ze jou zag' zei ik zachtjes tegen hem

[Je moet geregistreerd en ingelogd zijn om deze afbeelding te kunnen zien.]
Marcel Scamander -
'chanel!! ik wist echt niet dat ik tegen over haar stond.... zie ik er uit alsof ik kan zien? Als ik wist dat ze langs me liep had ik heus wel haar tegen gehouden of aan gesproken dat het me speet, maar zelfs dat is onmogelijk.' mompelde ik teleurgesteld. 'En ik weet niet wat je gisteren hebt gedaan bij der, maar ze keek alles behalve vrolijk toen ze jou zag' zei chanel. 'huh, het ging juist goed gisteren?' zei ik verbaast. 'ik heb een prive party voor haar gegeven en gezongen en samen huiswerk gemaakt. misschien heeft ze niet zo lekker geslapen.' zei ik dan maar omdat ik niet echt een reden wist. 'ik wou dat ik ook kon zien....' zei ik sneu en lied mijn hoofd hangen. 'ik ben een waardelose tovenaar.'

[Je moet geregistreerd en ingelogd zijn om deze afbeelding te kunnen zien.]
Huang Zi Tao - Zwadderig
'het komt wel goed marcel. we gaan in de pauze anders wel bij haar langs. tenslotten mogen we niet in de meisjes wc komen.' zei ik en gaf marcel een schouder klopje.

mellanie yume
'okee~' zei ik zachtjes toen hij een tijd noemde. daarna liep hij weg naar zijn vrienden toe. ik stond nu weer alleen en keek om me heen. iedereen was gefokust op het gevecht.

Chanel

'Hmm misschien heb je gelijk' zei ik op het feit dat ze waarschijnlijk gewoon slecht heeft geslapen, toch voelde ik me er niet goed bij, maar dat zou ik niet laten merken. 'je bent geen slechte tovenaar, integendeel zelfs, je bent een van de beste. En geloof me, soms is het beter om niets te zien dan wel wat' ik zuchtte diep en ging op een tafel zitten waarna ik mijn ogen sloot. 'roep me maar als ik aan de buurt ben ik ga slapen'

Marcel
Ik luisterde naar Chanel en dacht met een hangend hoofd na. Ik stopte me hand in me andere mouw en hield even mijn toverstok vast. "Als ik nou eens een volg spreuk doe. Misschien vind ik joyce dan." Dacht ik en sabbelde op mijn lip. 'Ik ga even naar de wc.' Zei ik tegen Tao en Chanel. Ik fluisterde een onverstaan baren spreuk uit. Een licht bolletje verscheen in de lucht. Deze wijste mij de weg naar joyce. Voorzichtig liep ik achter het magie bolletje aan totdat het voor een deur verdween. Ik schoof de deur open en stapte naar binnen toe. 'Joyce?' Vroeg ik zoekend en struikelde plots over iets heen. Ik viel op de grond neer. 'Ugh...auw' piepte ik zachtjes.

Tao
Chanel lag op een tafeltje. ik leunde naast haar en legde een onderarm op het tafelblad. Zachtjes gaf ik haar een kusje op haar wang. 'Sweet dreams.' Fluisterde ik zachtjes. Vervolgens ging ik weer recht staan.

[b] Joyce [b]

Ik keek op toen mijn naam werd genoemd, toen ik die richting uit keek zag ik Marcel op de grond liggen. 'wel , volgens mij ben je letterlijk voor me gevallen of niet dan?' zei ik met een glimlachje en trok hem overeind. Ik ging even met mijn handen door mijn haar en knoopte het dan in een staart. 'wat is er?'

Marcel
Joyce trok me overeind. Ik glimlachte haar richting op. 'Hehehe bijna wel hè!' Zei ik op haar grapje. Ze vroeg waarom ik hier was. 'I-ikemmmuh denk dat ik sorry moet zeggen ik wist niet dat ik tegen jouw een tover gevecht deed en en en ike umh voel me een beetje schuldig dat ik je zo hard geraakt heb.' Bekende ik en friemelde met mijn vingers toen ik dat zij. 'Heb je veel pijn?' Vroeg ik schuldig en zette een stapje dichterbijer. 'Had je zin om iets te doen vandaag samen?' Vroeg ik en hoopte op een antwoord.

Joyce

'Is dat niet het punt van een toverduel, de ander raken? Maak je geen zorgen, ik ben oke' zei ik met een knikje en keek hem even schuin aan als hij vroeg of ik wat wou gaan doen vandaag. 'uhmm ja tuurlijk'

Chanel

Uiteindelijk was ik even naar de kantine gegaan om wat drinken te halen, echter werd ik opeens ruw tegen de muur aan geduwd. Ik keek recht in de ogen van... nee dat kon toch niet. De zoon van voldermord, ik kende hem al jaren, maar opeens was hij verdwenen geweest. "Heb je me gemist Chanel?" zei hij en wreef met zijn duim over mijn wang. 'Wat wil je Maarten?' zei ik kort. Hij grijnsde breed, sadistisch. "Jou, een leger, het is tijd dat ik de baas word, en jij gaat me daar mee helpen"

[Je moet geregistreerd en ingelogd zijn om deze afbeelding te kunnen zien.]
Marcel Scamander -
'm-maar je mag niet mensen raken waarvan je houd toch?' zei ik twijveligen verlegen. 'ik bedoel maar, je vrienden wil je toch niet raken?' voegde ik na een tijdje er aan toe. ik wist niet wat ik tegen joyce moest zeggen en keek een beetje dromerig voor me uit. ik voelde mijn lichaam gloeien van binnen. ik stond zo dicht bij haar. dat wist ik gewoon ookal kon ik haar niet zien. kon ik haar maar zien. ik wilde zo graag weten hoe knap ze was. en hoe knap ik zou zijn. was mijn uiterlijk het haar wel waard? zou ze niet uit gelachen worden als ik naast haar zou staan?

[Je moet geregistreerd en ingelogd zijn om deze afbeelding te kunnen zien.]
Huang Zi Tao - Zwadderig
ik was naar buiten gelopen. een paar jongens kwamen naar mij toe. 'hey, huang.' zei een bruin harige jongen. ik keek hem vragend aan. 'sommige zeggen dat jij je geheugen kwijd bent?' vroeg de jongen. ik keek hem nog vragender aan. 'hoezo?' vroeg ik kill. 'gewoon vroeger flirte je veel met meisje. en sinds na de vakantie doe je dat niet meer. je negeert zelfs Elise alsof ze nooit bestaan heeft.' vertelde de jongen. ik schrok best wel een beetje van wat er gezegt werd. 'heb je daar bewijs van dan.' zei ik kill terug. de jongen knikte en haalde iets uit zijn tas. 'deze was je bij mij vergeten de eerste week van de vakantie. toen je kwam logeren.' de jongen pakte een klein boekje uit zijn tas dat iets weg had van een afgerafelde schrift, hij gaf het aan mij. en knikte. 'wat is dit?' vroeg ik. 'dude je dagboek!' zei de jongen afkeurend dat ik zelfs dat niet wist. 'wat? had ik dat dan?' vroeg ik verbaast en sloeg het open. daar was mijn handschrift. even prikte er iets in mijn ogen. ik had lang gezocht naar iets zoals dit in de hoop dat ik herineringen weer kon terug halen. maar als zelfs me ouders niets van een dagboek af wisten. hoe kon ik dan ooit weten of ik het dan wel had, als het niet bij mij thuis lag.

mellanie yume
ik zocht naar scorpius en vond zijn aanhangsel al snel. ik stapte zachtjes en geluid loos naar hem toe. ik voelde me zo verlegen. hij was zo knap, misschien wel gemeen, maar wel enorm aantrekkelijk. 'scorpius.' zei ik zachtjes. en durfte hem niet ana te kijken. mijn ponny hing half voor mijn ogen. mijn armen knuffelde mijn schriften bijna vijn uit zenuwen.

Scorpio

Ik zuchtte diep toen dat meisje van Ravenclauw weer naar me toe kwam, ze begon me reputatie echt te verpesten. 'volgens mij zei ik 8 uur of niet?' zei ik kort en keek naar mijn vrienden. 'Kinderen' zei ik tegen me vrienden

Chanel

'Maarten , laat me met rust' en daar stond ik dan, oog in oog met me grootste nachtmerrie, mijn grootste fout.. mijn ex. "Je had beloofd om altijd bij me te blijven weet je nog? We zouden altijd samen zijn! " zijn hand kwam hard aan. 'm..maarten' zei ik zachtjes. Hij glimlachte teder en streek met zijn hand langs me wang, ik voelde bloed druppelen."Sorry .. ik wou niet slaan, maar je moet ook naar me luisteren liefste" en met dat gezegd te hebben verdwenen we.

Joyce

Ik voelde het warm worden als hij zegt dat hij mensen niet pijn mag doen waarvan hij houd... daarna gebruikte hij het woord vrienden.. juist ja.. vrienden. Ik slikte moeilijk. 'Marcel?' zei ik zachtjes. 'Ik weet een spreuk waarvoor je tijdelijk kan zien, voor ongeveer een uurtje' zei ik zacht

[Je moet geregistreerd en ingelogd zijn om deze afbeelding te kunnen zien.]
Marcel Scamander -
ik hoorde dat joyce zig verslikte of iets. ik probeerde richting het geluid van joyce te kijken.'marcel?' zei ze zachtjes, het klonk erg serieus. als mijn oren naar voren konde draaien hadden ze dat nu gedaan. 'Ik weet een spreuk waarvoor je tijdelijk kan zien, voor ongeveer een uurtje' legde ze uit. ik keek een beetje beteutert voor me uit. 'i know, maar de dokter heeft het me af geraden omdat ik anders teveel van de wereld om me heen ga houden.' vertelde ik zachtjes en richte mijn blik op de grond.

[Je moet geregistreerd en ingelogd zijn om deze afbeelding te kunnen zien.]
Huang Zi Tao - Zwadderig
ik bladerde het door en alles was in mijn handschrift geschreven. 'ikemm, heb even tijd nodig.' ik sloot het boekje en hield het stevig vast, dicht tegen mijn buik aan. 'take your time huang.' zei de jongen met zijn handen in zijn zakken gestopt. 'vergeet alleen niet dat wij je maatjes zijn huang.' zei hij dierect en klopte op mijn schouder. ik knikte begrijpelijk en slikte even iets weg. vervolgens draaide ik me om en liep naar binnen toe. binnen rende ik gelijk naar mijn kamer toe. Daar ging ik op mijn bed zitten en opende mijn dagboek. 'pagina 1....'

mellanie yume
'volgens mij zei ik acht uur of niet?' zei scorpius vel en kort af. ik keek hem beteutert aan. 'wilde alleen zeggen dat ik hulp ga vragen aan Sirius potter.(zoon van harry potter)' zei ik zelf verzekert. ik wist dat de potter familie en de malfoy familie nog steeds een hekel aan elkaar hadden en altijd jaloers waren op elkaar. 'tenslotte is zijn de potters beter dan de malfoys.' vervolgde ik en draaide me rug naar hem om. 'van Sirius potter mag ik altijd naar hem toe komen.' zei ik zoet, jaloers makend en grijnste een beetje in mezelf. ik zette een paar stappen van scorpius vandaan, maakte een elegante hairflip, mijn blonde haren draaide sierlijk mee totdat ze weer perfect in model vielen.

Scorpius

Mijn ogen werden groot ťoen ze het had over potter. Ik duwde haar tegen de muur aan en hield mijn stok tegen haar hals aan. 'ga maar, ga naar Potter, daar hoor je toch thuis? Jij smerig klein halfbloedje. ' siste ik en ging dan recht staan waarna ik haar recht aankeek. 'je bent niks meer dan een zielig insect, als mensen je uiteindelijk zat zijn, ben je dood' daarna liep ik met grote stappen weg

Joyce

'omdat je dan teveel van de wereld gaat houden? Dat is echt onzin, wat is er mis om van de wereld te houden? Eindelijk mensen te kunnen zien voor even, als je het wilt moet je het gewoon doen Marcel, je moet je eigen beslissingen maken' zei ik zachtjes en kneep kort in zijn hand

[Je moet geregistreerd en ingelogd zijn om deze afbeelding te kunnen zien.]
Marcel Scamander -
mijn hand voelde de aanwezigheid van een soort genoot, waarschijnlijk joyce haar hand. ze voelde zacht en teder aan. 'joyce ik heb nog nooit gezien.' ik voelde lichtjes spanning en angst op komen voor de buitenwereld die voorheen alleen maar zwart was. 'je weet dat het een offer spreuk is toch?' vroeg ik twijvelent. 'wat de een krijgt verliest de ander.' zei ik zachtjes. en kneep terug in haar hand.

mellanie yume
scorpius duwde me ruw tegen de muur aan en pakte zijn toverstok. de punt van het houte stokje prikte in mijn hals.
'hoe durf je mij een halfbloed te noemen.' siste ik verlegen. de alle eerste tovenaars toverde zonder staf. 'als er iemand is die zuiverder is in naam dan de malfoy's dan is het die van mij wel.' gromde ik en deed alsof zijn toverstaf mij niets deed. maar in tegendeel was dat wel zo. ik kende bijna geen aanval spreuken haast alleen maar verdediging. ik keek wat liever en flirterige naar scorpius. 'maaaar~, als je mij wilt helpen. Dan~, zou ik je misschien kunnen leren hoe je zonder staf tovert. misschien word jouw familie naam dan een keertje gezuiverd en machtiger dan ooit.' zei ik liefjes en keek hem zwoel aan.