Harry Potter - De Volgende Generatie

Marcel scamander
'Denk je echt dat ik enige verstand heb van zien?' Zei ik, de verdachte verloor ik niet uit het oog. 'Ik geloof jouw niet, Chanel zou dit nooit doen ze zou zich nooit aan sluiten bij iets, dat is haar stijl niet!' Zei ik serieus. 'Beweeg niet, blijf staan of ik betoveren je.' Joelde ik en ik meende het echt. Ze zei dat ze weg moest. 'Blijf staan!' Schreeuwde ik en sprak een rechtstreekse spreuk uit dat haar schouder raakte. 'Ik heb geen Fuk idee wie dat is en anders zou Harry Potter hem wel tegen houden.' Zei ik beschermend en gromde.

Chanel

'Ik zou dit wel doen als ik wist dat als ik dit niet deed mijn vrienden in gevaar komen'zei ik en keek hem even recht aan als Marcel dat zegt. 'Je bent altijd al koppig geweest 'zei ik toen Marcel tegen mijn schouder aan schoot. Maarten verscheen achter me, en hield mijn hand op mijn schouder. Meteen daarna hield ik mijn staf op hun gericht. "Wat is hier aan de hand Chanel? Probeer je je vrienden te waarschuwen voor mij?"

Marcel scamander
'Chanel zou dit nooit doen. Op deze manier help je het kwaad wel, en waarom zal het kwaad, iemand sparen? Dat zou diegenen nooit doen. Het zal je gebruiken en uiteindelijk killen. uit eindelijk lig je huilend op de grond smekend dat je het anders gedaan had.' Vertelde ik serieus en keek streng voor me uit. Dit was Chanel niet, dat kon niet. De struiken ritselde en een jongen man kam tevoorschijn hij had een dark cloud om zig heen zoals Tao ook had. Met grote ogen keek ik hem na. 'Panda?' Zei ik eerst verbaast maar tao was langer dan deze man. Dit was tao niet. Nee, tao zat vast in zijn kamer. 'Deze jonge dame is niets voor ons ze is een groot leugen een assasin die leuk probeert te doen!' Zei ik tegen de vreemde jongen met een dark cloud om zig heen die ik waarschijnlijk alleen kon zien. 'Joyce volg mijn stem.' Zei ik kill

Ik voelde zijn stok in mijn nek en ik verstijfde automatisch. "Chanel, ik dacht dat wij hadden afgesproken dat je geen gijntjes meer zou uithalen, nu moet ik je vrienden vermoorden"Hij schudde zijn hoofd en deed zijn stok op Marcel richtte. "Avasa kadavra!"Marcel kon niks doen. Echter duwde ik snel Maarten opzij , waardoor de spreuk  tegen een konijn aankwam. 'WEG!' riep ik. Joyce kwam in actie en  trok Marcel mee. 'Weg!'

Marcel Scamander
Ik zag de staf gloeien en wilde op zij stappen. Maar dat meisje duwde de jongen waardoor hij nog meer af week. Ik hoorde iets krijgen ik keek om en zag bunny spartelen en plots deed hij niets meer. 'Noooooh Nijntje!!!!' Schreeuwde ik hard. Ik rende naar het beestje toe en pakte het op. Met een blik van woede en haat keek ik de jongen vel aan. Ik stond op met de bunny in mijn arm en mijn staf op hem gericht. 'Wingardium Leviosa' ik bewoog de jongen naar de lolly's toe en lied hem daar een paar keer tegen aan knallen. Vervolgens lied ik hem op de grond neer knielen door hem naar de grond te drukken. 'Jij zal boeten voor wat je deed met Nijntje!' Jammerde ik vol haat.

Chanel

Hij tilde Maarten op waardoor hij steeds tegen de grond aan viel, echter lachtte Maarten alleen maar. En toen hij weer recht stond , leek hij geen wond te hebben. Met andere woorden, hij had zijn ziel gesplitst, hij kon niet dood of gewond raken. "Leuk geprobeerd jongen, helaas voor jou, zullen je ouders niet lang meer leven" zei hij zacht en verdween. Hij wou mij met zich mee trekken, alleen lukte het niet waardoor er een stuk vlees van mijn schouder afscheurde, ik op de grond viel en hij verdween. Zo bleef ik half dood op de grond liggen

Marcel scamander
Ik knuffelde me konijntje en voelde me zo rot van binnen. Ik bewoog het dode lichaampje van Nijntje. 'Nijntje Nijntje.' Jammerde ik en knielde neer op de grond. De boze tovenaar was weg. Ik Keek hopeloos in het rond. En zag het andere meisje op de grond liggen die bij die jongen hoorde. 'Joyce, joyce' snikte ik en bracht het hoofdje van het konijntje naar mijn hoofd toe en streelde over zijn kopje heen. 'Waarom gaan huisdieren altijd zo snel dood. Ik had hem nog maar net.' Jammerde ik en keek naar het beweegloze meisje op de grond. Ik kroop Naar haar toe en legde Nijntje boven op haar buik. 'Twee dode vandaag. Recht voor me ogen. Vind het nu al niet meer leuk om te zien.' Vertelde ik en streelde nog een laaste keer over het konijntje heen.

Joyce

Opeens begon het weer licht te worden, en na even geknipperd te hebben zag ik weer. Ik keek even naar alles om me heen. 'Chanel.. chanel!' zei ik licht in paniek. Ze was half bij, niet helemaal. En ik wist echt wel dat ze dit soort dingen niet uit zichzelf zou doen. Haar schouder lag open, het was gewoon niet gezond. 'Marcel.. haal Tao.. zeg dat het slecht gaat met Chanel... ' zei ik zacht. 'Nu anders bloed ze echt dood!'

Marcel scamander
'Waar moet ik dan heen ik heb geen vlauw idee hoe ik hier gekomen ben. We zijn verdwaalt we gaan dood. Net als Nijntje.' Schreeuwde ik bang. 'Wacht zei je nou dat ze nog leeft?' Vroeg ik daarna maar ik kon het meisje niet meer zien. Ik was weer net als van ouds blind. Ik probeerde op te staan met de bunny in me handen. Ik sprak een spreuk uit zodat er een hol in de grond kwam. Daar legde ik Nijntje in. Daarna groef ik hem weer dicht. Ik tekende een kruisje in het zand. Ik hoorde geritsel ik draaide mijn hoofd richting het geluid en zag een wazige krachtige gloed. De gloed van een sagitarius. Ik boog lichtjes. Ik hoorde dat zijn hoeven de grond in stampte en dat hij zachtjes verder liep. 'Wat doen jullie hier?' Vroeg hij. Een de gloed zag ik dat hij richting het meisje keek dat op de grond lag.

Joyce

'Nu niet zo in paniek raken Marcel...' zei ik zacht en keek op toen ik de hoeven hoorde. 'Marcel het is Chanel die hier ligt, Je vriendin weet je wel' ik keek even op toen hij vroeg wat we hier deden. 'We wouden wanelen, gingen van het pad af en toen gebeurdedit' zei ik zacht. Ik pakte Marcel eChael stevig vast. 'Waarschuw de rest dat Maarten terug is'zei ik nog en liet ons dan verschijnselen in het kasteel. 'HULP NU!'

Marcel scamander
Ik voelde dat mijn schouder werd vast gehouden. 'Whoh, joyce de wachters van het bos kunnen ook helpen.' Zei ik maar voor dat ik het wist voelde ik dat ik weg gezoeft werd. Ik grond onder me knieën voelde harder aan en de omgeving eggode. "Zij we nu in het kasteel maar hoe?" Dacht ik. 'Joyce hoe kan jij?' Vroeg ik verbaast ik stond op. 'Welke lokatie zijn we van het gebouw?' Vroeg ik. Anders wist ik al helemaal niet waar ik heen moest lopen. Ik zag inenten de schim van haast onthoofde Henk. 'Oh, wat is er hier aan de hand?' Vroeg hij. 'Henk, haal de dokters of artsen!' Zei ik tegen hem. Geesten waren ook zort van magisch vandaar dat ik ze vaagjes kon zien.

Joyce

'Dat maakt nu niet uit'zei ik toen hij vroeg hoe ik dit kopn. Het was niet eens de bedoeling dat hij dit kon zien, zou weten van me. 'We zijn tegenover het toverdrank lokaal' zei ik en drukte hard op de wond van Chanel. 'ik weet niet of ze het wel gaat redden, ze is zo verzwakt' zei ik zacht. 'haar hartslag is nog nauwelijks aanwezig'

Marcel scamander
Henk ging er vandoor om de Artsen te halen. Hij was sneller omdat hij door muren heen kon en ik niet. Ik rende lomp vooruit en voelde aan de muur. "Eeeh was het nou links of rechts?" Van dat verschijnsel was ik licht gedesoriënteerd. 'Ooh kies maar gewoon een kant uit!' Zei ik tegen mezelf en sloeg rechts af. 'Pandaaaa~!' Schreeuwde ik. En rende verder. Ik liep een paar kinderen omver. 'Hey, blinde kijk eens uit!' Zeiden ze en gniffelde hard toen ik verder rende. Hastondhoofdr Henk kwam naast me vliegen. 'Ah mijn zichtloze vriend, Ik heb ze gewaarschuwd, maar waarom ren je?' Vroeg hij. 'Ik zoek Tao!' Riep ik buiten adem. 'Mmh in jouw kondietie kan je lang gaan zoeken.' Zei hij als grapje omdat ik blind was. 'Aan je linkerhand mijn vriend.' Zei hij. Ik sloeg links af en knalde tegen een houten deur aan. Ik stapte naar binnen toe en liep naar mijn kamer. 'Tao Tao !' Riep ik.

Tao
Ik lag in mijn bed en keek naar de foto's in het boek. Plots ging de deur ruig open en kwam een buitenadem Marcel binnen. 'Oi, wat is er?' Vroeg ik droog. 'Chanel, ze blijkt gewoond te zijn maar ik weet niet of zij het wel echt is en Maarten en een meisje, bunny dood.' Zei Marcel haast hyperventilerend. 'Eyh rustig aan!' Zei ik en legde het fotoboek weg. Ik stond op en pakte Marcel
Beet. 'Rustig ademen.' Zei ik tegen hem. 'Maakt niet uit wat er is gebeurt. Lijd me naar waar ze is.' Beveelde ik. Marcel pakte me arm vast. Samen met hem liep ik door de gangen heen.

Joyce

Ik hield de doek hard tegen der schouder gedrukt. 'bij blijven Chanek!' beval ik haar. Ze moest nu sterk zij

Chanel

Ik zag half. Het leek alsof ik half aanwezig was. Ik kreeg erg alles wel mee, maar ook weer niet. Ik probeerde recht te gaan ziťten maar mijn lichaam wou niet meer. Hij was zwak, door het bloed wat ik had verloren, daar was ik me zeer bewust van.

Tao
We kwamen aan volgens Marcel. Ik zag niet veel. 'Weet je zeker dat je goed ben gelopen?' Vroeg ik aan hem. 'Denk het niet.' Antwoorde Marcel. Anderling liep in de zelfde gangen. 'Ah scamander, huang. Loop mee we zijn onderweg naar Chanel.' Vertelde ze. Achter haar zag ik nu een hele brandkast voorbij komen. 'He!? Wat is er gebeurt dan?' Vroeg ik en schrok. We rende met anderling en mevrouw plijster mee. Daar zag ik Chanel liggen op de grond. 'Chanel!!' Riep ik bezorgt en knielde bij haar neer. Ik hield een hand voor me mond bij de geur van versbloed. Ik kokhalsde half. Ik legde mijn voorhoofd op haar borstkast. 'Wat is er gebeurt?!' Vroeg ik niets wetend. Ik strekte weer me rug en keek naar de ogen van joyce.

Marcel
Ik hield Tao zijn arm vast en toen hij knielde lied ik los. Ik bleef naast hem staan. Ik stotterde half en kom het gewoon niet vertellen dat joyce en ik stout waren geweest aangezien anderling er ook bij stond.

Joyce

Madame plijster, professor anderling en Marcel en Tao kwamen terug. 'Maarten...' zei ik zachtjes. 'Ik weet niet hoe maar hij is er. Hij is sterk. Hij wou Chanel ...' zei ik zacht. 'Iets over het feit dat Chanel zijn bezit was. Dat hij van haar hield ' zei ik zacht. 'Meer heb ik niet mee gekregen' zei ik. Daarna namen ze Chanel mee.

Chanel

Ik voelde hoe er meer aanwezigheid was, en hoe ik uiteindelijk werd opgetilt. Ik wist een zachte kreun te laten horen toen ze dit deden, het deed ontzettend veel pijn. Uiteindelijk werd ik neergelegd in een bed. "Chanel als je dit mee krijgt , je moet sterk zijn, we gaan je weer opknappen. " daarna werd alles zwart.

Tao
'Maarten?' Herhaalde ik haar zachtjes ik dacht diep na. Die naam kwam me wel vaagjes bekent voor. Ik zag een soort van flashback van twee jongens die lol trapte en de gangen door rende waarschijnlijk een poging tot ontsnappen want een leraar rende er half achteraan. Een van die jongens was ik. 'Mmh.' Mompelde ik zachtjes. 'Wat?! Zijn bezit? Dat kan niet, ze is van mij! niet van die andere jongen.' Zei ik beschermend. "Toch?" Dacht ik in mezelf en begon nu echt te twijvelen. "Maar die fotoboek dat is echt dus ze moet wel mijn vriendin zijn."dacht ik verder en liep achter hun aan. Mevrouw plijster hield ne tegen bij de deur. 'Sorry jongen je kan niet mee naar binnen.' Zei ze. Half verloren stond ik met Marcel voor de deur. 'En hoe was je date...' Vroeg ik ongemakkelijk aan Marcel dat ook hoorbaar was voor joyce.

Marcel scamander
Ik zweeg en liep met de rest mee. We werden tegen gehouden bij de deur. 'Huh, date?' Rolde er mijn mond uit. 'Ooooh, w-we umh hebben in het umh over het grasveld gewandeld.' Vertelde ik. 'En naar de vogels geluisterd.' Vertelde ik verlegen verder en wreef over de bovenkant van mijn handen heen.

Joyce

Ik was even mee gegaan, maar had me al snel afzijdig gehouden. Ik had niet zo'n goeie band met Tao net zoals ik eigelijk niet met Chanel had. Maar toch gunde ik het Chanel niet. Dit gunde je gewoonweg niemand. 'Ze is je vriendin' mompelde ik dan kort tegen Tao. 'Alleen was Chanel vroeger Maarten zijn vriendin tot dat hij helemaal op het slechte pad terecht kwam' ik knikte kort. 'ik uhm.. zie jullie later' daarna vertrok ik

Chanel

Naar een tijd kwam ik bij. Ik knipperde moeilijk en toen ik mijn ogen opende stond mevrouw Anderling voor me. We hadden een tijd gepraat, over hoe Maarten me had komen opwachten, wat hij van me wou , etc. Ik zat met me kussen tegen de muur aan. Heel me schouder was ingetaped en deed enorm veel pijn. Maar buiten dat was ik oke.

Tao
'Oh ja hoor, hoeveel vriendjes heeft Chanel nog meer gehad in de tussentijd? Want ik tel er nu al drie.' Mompelde ik. Ik ging tegen de muur aan leunen met me armen over elkaar heen. Ik had een sterke behoefde aan muziek nu. Wat moest ik met Chanel aan terwijl ik niet eens weet wat er gebeurt is met haar en niet eens zelf dingen kan herinneren. Ik zuchte lang uit. En sloot me ogen. Ugh waarom moest ik ook alweer met haar overnieuw beginnen. Als ze mij niet heeft heeft ze scorpus wel en anders die maarten als het er niet meer zijn. 'Okee byee.' Zei ik toen het meisje zei dat ze weg moest.

Marcel
Ik luisterde naar het nare gesprek tussen Tao en joyce. 'ik uhm.. zie jullie later' zei joyce. 'Whuh?' Piepte ik en vond het jammer dat ze weg ging. 'Z-zie ik je vanavond nog?' Vroeg ik terughoudend. Ik ging met een hand door me haren heen en zag hoe de zwartpaarde waas van Tao er bij stond. Toen joyce weg was ging ik op de grond zitten. 'Taaao! Waar die je altijd zo bot?' Vroeg ik geergert. 'Zo bot? Oh misschien is dat wel de reden dat ik bij zwadderig zit weet ik veel! Stuur mij maar naar huis toe waar alles lekker rustig is zonder gezeur over dodelijke tovenaars.' Bromde Tao. 'Ik keek hopeloos voor me uit in Tao zijn richting. 'Ooh ooh de deur gaat open!' Zei ik wat blijer toen ik de slot en de klink hoorde schuiven. Ik stond op en waggelde voorzichtig naar de ingang van de ziekenzaal toe. Ik stak me hoofd door een kiertje heen. En probeerde wat geluid op te vangen. Tao daar in tegen bleef staan en zei verder niets. Op de achtergrond hoorde ik muziek eat blijkbaar van een van de dreuzel apparaten van Tao vandaan kwam. Het stond heel zachtjes maar een blinde zou het wel kunnen horen.

Mellanie
Ik hoorde dat er iemand was an gevallen dat maakte me best bang. Wat nou als ik werd aan gevallen. Ik kan me enkel verdedigen. Wat moet ik dan doen als ik niet kan ontsnappen aanvallen lukt nog aardig lastig. Bedacht ik me. Ik hield me boek dicht tegen me aan met mijn handen ten hoogde van mijn hals en kin.

Joyce

'Omdat de vorige 2 zijn afgedwongen. Ze moest ze hebben van der ouders, ik heb der dan ook nog nooit met der exen zien zoenen ofso. Ze hield niet van hen. Ik heb Chanel nog nooit zo vrolijk gezien dan als bij jou. Haar ouders waren rijk weet je. Toen werd ze echter verliefd op jou. haar ouders waren het er niet mee eens. Ze wouden dat ze ging trouwen met Maarten, Maarten komt van een rijk goed gezin af. Haar ouders wouden niks met de joune te maken hebben en al helemaal niet met jou. Chanel was het echter zat, en nam toch een relatie met je. Sinds dien is ze verstoten door haar ouders en leeft ze alleen' ik zuchtte kort. 'Ik mag Chanel dan wel niet, maar die houding van jou verdiend ze ook niet. En vroeger had je al een jongen gemept als ze naar haar keken' ik knikte naar Marcel als hij vroeg of ik heb vanavond nog zag. 'Je weet me te vinden' daarna vertrok ik

Chanel

De deur ging open en ik zag als eerste Marcel staan waardoor ik zachtjes glimlachte. 'Marcel. Ben je me nog van plan te vermoorden ?' zei ik met een klein grinnikje doelend op het feit dat hij het bijna in het bos had gedaan. Ik knikte kort.

Tao
Ik luisterde naar het belachelijke verhaal van joyce. Toen ze zij dat ik iemand meteen in elkaar had geslagen begon ik te lachen. 'Tssshahaahhaha.' Lachte ik terwijl ik half voor over gebogen stond. 'En in de tussentijd is ze ook nog eens vreemd gegaan met Scorpius?' Schaterde ik uit. 'Laat me raden en mijn staf is vast af gepakt omdat ik mensen te snel betoverde met kwade dingen of iets?' Zei ik sarcastisch dat ik zo uit me duim zoog. Ik kreeg een glimlach van van links naar rechts het drietje in me lippen gaf dat een ultra speelse uiterlijk. 'Mijn vader is een trotse man en mijn familie bloed is Zuiverder dan een eenhorn. Denk je echt dat hun familie ons wijgerde? Ik denk dat het eerder andersom is.' Zei ik nogsteets met een bespottend lachje in me worden.

Marcel
Ik luisterde naar Tao en joyce. Het gedrag van Tao maakte me steets meer bang vooral toen zijn zwarte wolk steets groter werd. Wat is die wolk en waarom heeft alleen Tao dat? Ik moet we meer te weten over komen voordat het dadelijk echt fout gaat. 'Kom op Tao. Kap eens.' Jammerde ik en trok aan zijn mouw. 'Laten we naar binnen gaan en Chanel bezoeken?' Stelde ik hoopvol voor. Ik trok Tao mee en stak mijn lichaam steets iets verder door de deur heen. 'Hoooooi~' zei ik vrolijk. 'Marcel. Ben je me nog van plan te vermoorden?' Zei Chanel met een grinnik. Mijn ogen werden eventjes iets groter maar toch begreep ik het niet zo goed. Chanel was niet eens in het bos. zover ik wist want Chanel zou zoiets nooit doen. Ik stapte nu volledig naar binnen en trok Tao met me mee die echter tegenstribbelde. 'Ik zou jouw nooit vermoorden maar die gemene tovenaars die joyce en bunny wat aan deed zou ik zo levend op eten!' Zei ik boos. 'Ik eet ze alletwee in een keer op!' Voegde ik er aan toe. 'En wat is er met jouw gebeurt?' Vroeg ik gelijk wat vrolijker. Ik schuifelde naar voren toe omdat ik niet wist waar ik heen liep. Vervolgens liep ik iets omver het rinkelde verschrikkelijk en viel zo te horen ook om. Het klonk als een rolkastje waar wel eens eten op werd gelegt. Tao had zig los getrokken en was tegen de muur aan gaan zitten waarom hij inenen zo raar deed wist ik niet net zoals dat zijn Zwartepaarse wolk ook groter werd.

Joyce

'Vreemdgaan?! Dude wat is er met jou aan de hand! Jij bent degene die vreemd bent gegaan... met.. met mij! ' zei ik uiteindelijk. Was hij het nu al vergeten. 'Toen maakte Chanel het uit en kreeg ze iets met Scorpio. Volgens mij was het alleen maar om jou te vergeten. In ieder geval probeer op te minst nog te doen alsof je slim bent' daarna liep ik weg en deed ik de deur dicht van mijn slaapkamer

Chanel

Ik keek naar Tao die tegen de muur aan was gaan zitten en keek vervolgens naar Marcel. 'Waar heeft hij last van?' mompelde ik kort terwijl ik naar Marcel keek. Ik streek even met mijn goeie arm door zijn haren heen en negeerde de opmerking over het bos. Ik zou het hem ooit nog wel vertellen, maar nu nog niet. 'Ik ben nogal lomp je kent het verhaal, ik die experimenteer met spreuken' zei ik kalm

Tao
'Vreemdgaan?! Dude wat is er met jou aan de hand! Jij bent degene die vreemd bent gegaan... met.. met mij!' Zei joyce. Mijn ogen werden groot uit verbazing even was ik stil en mijn mond viel half open. 'Wah...' Kraamde ik zachtjes uit. Meende ze dit? Heb ik iets in me fotoboek over geslagen? Waarom wist ik hier niks van. Ik legde me handen in het haar. Hoelang ben ik dan met haar vreemt gegaan en in welke tijds periode was dat dan? Wacht ze zei voordat Chanel met Scorpio ging dan moet ik dat vast wel kunnen vinden in me fotoboek. Voordat ik iets kon zeggen sloot joyce achter haar de deur dicht. Ik zuchte en werd mee getrokken door Marcel. Ik was tegen een muur aan gaan staan met me muziek in me oren. Ik wilde nogmaals in dat boek kijken maar dan moet ik hier wel weg en snel. Mijn hersens begonnen steets vreemder te denken. Ik dacht zelfs na wat aantrekkelijk was aan joyce. Haar ogen of haar schattige neusje. Ik kroelde met me handen tussen me haren door en sloot me ogen.

Marcel
Ik hield me schouders op. 'Weet ik niet.' Fluisterde ik. 'Hij is plots zo.' Antwoorde ik nadat ik was gaan zitten op een stoel. Chanel streelde een hand door mijn haren heen. Dat voelde gek aan vooral om dat bijna niemand dat deed. Daarom schrok ik ook eerst gewoon omdat ik het niet hoorde aan komen en het niet verwachte. 'Hahah ja jij bent altijd een beetje lomp met spreuken. Ik zie altijd al van te voren wanneer het gebeurt.' Lachte ik zachtjes. 'Ben een beetje bang dat de date met mij en joyce niet helemaal goed ging.' Fluisterde ik onzeker en tikte met me vingers tegen elkaar aan. 'Tao heeft haar weg gejaagd toenet.' Fluisterde ik verder.

Chanel

Ik zuchtte toen hij zei dat hij niet wist wat hij had en probeerde rustig overeind te komen. Ik schudde mijn hoofd toen hij zei dat de date met Joyce en hem slecht ging. 'Volgens mij niet, ik heb Joyce nog nooit zo verliefd zien kijken behalve toen bij... ' ik schudde mijn hoofd bij de gedachte dat ik Joyce en Tao samen had betrapt, hij was dronken geweest maar toch deed het me enorm veel pijn. 'Tao als je wilt mag je best gaan' zei ik afstandelijk , je kon duidelijk zien dat hij hier niet wou zijn. En door zijn humeur werd ik ook niet echt vrolijker.

Marcel
'Ben gewoon een beetje bang.' Fluisterde ik en streelde over me handen heen. Ik kon natuurlijk niet vertellen dat we een wissel spreuk hadden gedaan. Chanel maakte haar zin niet af. 'Bij wie?' Vroeg ik vol spanning. Chanel beveelde Tao bijna om weg te gaan. Ik draaide me hoofd zo dat ik meer van Tao kon horen. 'Hij heeft dat muziek in als ik het zo juist zeg.' Fluisterde ik. 'Zeg wat weet jij van spirits of iets in een form van een wolk of rook of iets.' Vroeg ik in het algemeen. Aangezien ik de enigste was die het kon zien van hem. Ne ten sloten kon ik geesten ook zien.

Tao
Ik luisterde me muziek en dacht na over wat het kon zijn. Af en toe zag ik een flashback van joyce die vrolijk naar mij lachte en me ergens naartoe trok. Ik hoorde wat gemompel op de achtergrond maar ik concentreerde me er niet zo op.

Chanel

'Tao...' zei ik uiteindelijk. 'weet je dat niet meer..? Daarom zijn Tao en ik uit elkaar gegaan... Hij ging vreemd met Joyce' ik zuchtte diep en keek geërgerd naar Tao toen hij zo in zijn wereldje bleef zitten en gooide een kussen naar hem. Toen hij geraakt werd keek ik hem recht aan. 'Of kom gezellig doen, of ga weg' zei ik ten slotte. Ik keek weer naar Marcel die me een vraag vroeg. 'Uhmm aardig veel , mijn vader is er wetenschapper in dat weet je'

Marcel
'Huh, nee. Hoe dan? Ik weet wel dat Tao soms uit ging of iets in die mensen wereld maar ik durfte nooit mee omdat ik toch niets kon zien. Eeeeeh.... Vandaar dat joyce en Tao zo akwart met elkaar zijn.' Zei ik half teleur gestelt. 'H-heeft heeft... Tao.... Met joyce..' Ik durfte me zin niet af te maken. Maar ik wist dat Tao vaak fantaseerde over liefdes dingen waar ik liever niet over prate. Onverwachts voelde ik een windvlaag langs me haren heen komen. 'Gooide je nou wat?' Vroeg ik gelijk en hoorde een holle plof. Ik keek naar tao's richting en zag dat een vierkante bol iets zig vulde met de zwarte wolk van Tao.

Tao
Ik was in gedachten verzonken en lipzingde even met me muziek mee. Plots knalde er iets vol tegen me hoofs aan. Ik opende me ogen en pakte de kussen op. 'Hey!' Zei ik vel. Ik wist niet waarom maar iets kookte in me. Wat was dat gevoel? Ik kneep met me hand in de kussen totdat het een vuist werd ik trok een oortje uit me oor. Ik knarste me tanden op elkaar en gooide de kussen zo hard mogelijk terug. Niet wetend wat ik deed.

Marcel
Tao gooide de met rook gevulde kussen terug met groten bangen ogen keek ik er naar. Ik stond op en pakte me staf ik deed een weerkaatsingen spreuk naar de kussen en meteen knalde de kussen vol terug naar Tao zijn borstkast. Tao vloog lichtjes tegen de muur aan met een doffe klap. Ik zag dat hij mogelijk voor over bukte van pijn misschien maar ik kon het niet zien. 'Taaaooo!' Schreeuwde ik. 'Wat deed je nou?!' Vroeg ik verward over de aparte manier van gooien. Dit was geen gewonen gooi ik wist het nu zeker het was een soort van magie maar wat voor soort?